9.5.20

Memoriæs d'Hadriano (Yourcenar)

 

Audio


De todolos gozos que sele me deixæn, el snhu ye un de los mas preciosos & tamien de los mas communes. Un home que drme pouco & mal, apoyando-se n variæs almofhadæs, medita a gusto n essa particular voluptuosidà. Concrdo cun que l suœnhu mas perfeitu quasj que siempre remaneç un annexu de l amor: arrepousu reflexionau, reflectau n dous crpos. Sì q’ansì lo que minteressa eiquì ye l mysterio specìfico de l suœnhu probau por si mesmu, la inevitable caltriada fheitha todæs nuœithes pol home snudu, solu & disarmau, n un oceano u todo camuda, los colores, la densidà, el propriu rhythmu de la respiraçon & u incontramus los mrtos. Lo que nos tranquilliza de l suœnhu ye que salimus delhi & salimus sin alteraçones, una vez quna prohibiçon bizarra nos impide traher cun nòs el residuo exacto de los nssos suœños. Lo que tamien nos tranquilliza ye que ware l cansaçu, sì q’ansì ware-nos-lu, temporalmente, polos procedimientos mas radicales, organizando-nos-los pol amor de nun lu tener mas. Ende, cumo n outros sitios, el presto & l arte consisten in deixase conscientemente a essa inconsciencia feliz, n acceitar ser subtilmente mas flracu, mas pesau, mas leve & mas confusu q'unu mesmu. Mas tarde tornarei a la xhente increhible de los suœños. Prefiero fhalar de ciertæs experienciæs de puru suœnhu, de puru Acordar, qaveira la mrte & la ressurreiçon. Procuro catar da nuœvo la sensaçon exacta de talos relhumos de l adolescencia, u s’apigaçaba unu nos lhibros, completamente vestidu, transportau repentinamente a fhuœra de la mathemàtica & de l dreithu a l interior dun suœnhu sòlidu & plenu, apinau tanto de fhuœrça non utilizada que se podiæ tastiar, por ansì dizilo, la pura sensaçon de passar pente los pàrpados que se piesllæn. Evoco los suœnhos bruscos na tierra snuda, na viesca, spuœis de spalomilhantes dìæs de caça; acordaba-me l Lhadrar de perros ou læs patæs puœstæs in peithu. Tan da fheitho yera l eclipsis, que you podrìæ atyame a min mesmu cada vez differente, & quedaba surprehesu, ou da quando ablrucau, pola stricta disposiçon que mi trahìæ de vlta t’hagora a esti strẽithu requeixu de la humanidà que sou you. Quas yeræn essæs characterìsticæs peculiares que nos prestabæn tanto, que significabæn tan pouco pa l dormiente lhibre & que, por un segundu, inantea darretornar mal a gusto a la piel d’Hadriano, fhui a tastialæs quasj que conscientemente n essi home valreiru, n essa existencia sin a hieri? Pœr outra parte, la malura, los anhos, tamien tienen los sous portentos & reciben de l suœnhu outræs fhormæs de bendiçon. Camin dha un anhu, de pis dun dìæ singularmente agobiante n Roma, experimentei una daquelhæs trewæs u la spalomilhadura de læs fhuœrçæs obraba los mesmos millagros, ou meyor, outros millagros de l que læs reservæs inacabables d’antanho. Excepcionalmente vou ya a la urbe; procuro algamalo lo mas possible. El dìæ occuparæ-se disagradablemente: a una session nel Senau segìu-la una session nel tribunal & un alderique interminable cun un de los qüestores; lhœw, por una ceremonia religïosa que nun pudo postponese & n riba de la que la tyuvia baltou. You mesmu axhuntaræ, apigaræ todos essos fhazeres differentes, deixando l minor tiempu possible, ente elhos, a fhastidios & afhalagos non necessarios. La vuœlta a cabalho fhoi unu de los mìous ùltimos trayectos d’essa mena. Tornei a la quinta revuœltu, malu, cun frìo cumo solo se tien frìo a l refhugu de la sangre, & ya nun actùa næs nuœssæs arteriæs.... Celer & Chabrias andabæn anxiosos, sì q’ansì la preoccupaçon tyega a ser cansa, mesmo siendo sincera. Retirau n casa, ingulhì delhæs de coyares dun caldu calliente que preparei, non por suspeitha, cumo unu ye a afigurase, ma por star dando-mi a l luxu dandar solu. Fhui dormir; el suœnhu pahecìæ lhœnye de min tanto quanto la salude, la mocidà & la fhuœrça. Apigaço. La clepsydra probou-mi tener you dormido mal a penæs una hora. Un intrin de completa somnolencia, nel tiempu que tengo, torna-se l equivalente a l suœnhu a l q’indenantia y vagaba una media revoluçon de los astros; el tiempu mìou hagora mide-se n cifræs mũìtho mas pequenhæs. Solo q’una hora fhoi sufficiente pa realizal portentu humilde & surprehendente: la calor de l sangre scalecîu-mi læs manœs; el coraçon, los pulmones intamaræn a obrar da nuœvo cun una specie de bœna gana; la vida circulaba cumo fhœnte non per abundante, ma fidel. El snhu, in tan poucu tiempu, arrepararæ los mìous excessos de virtude cun la mesma imparcialidà que ponrìæ por arreparalos de los mìous vicios. Por quere’ la deydà de l gran restaurador que los sous beneficios actùæn nel dormiente sin importay, de la mesma maneira q’a l awa cun poderes curativos nun y dà mas quien bebe de la fhœnte... Sì q’ansì si pensamus tan pouco n un phenòmeno qabsorbe polo mènos un terçiu de toda la vida, ye necessaria cierta modestia por apprecia' la suæ bondà. Dormidos, Caius Caligula & l xhustu Aristides son ermanos; you dou læs miæs prebendæs vanæs & importantes; nun sou ya mas a stremame de l zelador prietu que drme so la miæ solariega. Qual ye l nssu insomnio, ma la obstinaçon necia de l nuœssu intellectu n eguar pensares, seqüenciæs de razonamientos, syllogïsmos & definiçones propriæs, el negase n abdicar a favor de la stupidez divina cun los wœyos piesllos ou sabia lhoucada de los suœños? L home que nun drme, & nos ùltimos meses, bien que tuvi occasiones de velo por min mesmu, sfhouta-se mas ou mènos conscientemente d’infhouta-se nel fluxu de læs cousæs.

No comments: