7.2.18

Ida Gerhardt


Ida Gardina Margaretha Gerhardt (Gorinchem, 11 mayo 1905 – Warnsveld, 15 agosto 1997) fhoi una poeta holandesa & classicista. Tien tamien litteratura traduzida de l lhatino & l hebraico, incluyendo la traducçon de los Psalmos a partir de 1972, que très anhos mas tarde diba ser tamien incluida nel Willibrordvertaling

Vida & trabayu

Mocidà

El paî & la maî de Ida Gerhardt fhuerun Dirk Reinier Gerhardt (1871) & Grietje Blankevoort (1873), que casarun el 1898. Los sos fhiyos fhuerun Truus (1899-1960), Everardus, que mal vivîu a penæs un dìæ, Ida & Mia (1918-1988). La familia martsou n 1904 d’Alkmaar pa Gorinchen de puœis de Dirk Gerhardt atopar un trabayu cumo director d'una schuœla tèchnica. Læs ermanæs andabæn anxiosæs por apprehender. Elho nun yera de l apetencia de la maî, cun quien Ida tenìa una ruina relaçon.

El 1916 frequentou tamien, contra læs aspiraçones de la maî, l Erasmiaans Gymnasium, u dariæ classes cul poeta J. H. Leopold, que a Ida y inspirariæ l amor pola litteratura clàssica, & tamien pola philosophìa & poesìa, & u tamien dariæ cun la que diba se' la suæ moça mas tarde, Marie van der Zeyde.

Lhingues clàssiques

De puœis d'Ida fhaer, el 1924, el sou examen final de la secundaria, studiariæ lhinguæs clàssicæs in Leiden. La maî andaba d’aquelha mentalmente amalecida & houbo dir ingressase n una instituçon por elho. D'esti decisivu eventu, Gerhardt scribirà mas tarde l poema De Mantel. Nun y vagou mũîtho a Ida martsar de la que fhueræ la casa de sou. Houbo dir mas tarde a Utrecht por classes na facultà & nun la sofhitariæn mas intos ya financieiramente nel futuro. Un puntu positivu fhoi conhocer ende a Marie van der Zeyde, q'hi andaba studiando litteratura hollandesa. Gerhardt deixou wœyar a Van der Zeyde un de los sous primeiros versos

El 1933, superou Gerhardt el sou examen doutoral, sì q’ansì nun habiæ trabayu n tiempos de crisis. Fhincou parada & probe. El 1934, fhoi da nuœvo admittida na casa los sos paî & maî. El mesmu anhu, la maî morrîu. El 1935, cominçariæ Gerhardt da serio a scribir poemas. La ermana Truus Gerhardt tornaræ-se tamien scriptora & publicariæ d'aquelha la primer collecçon: De engel met de zonnewijzer (L angël cul chronògrapho de Sol). Un anhu de puœis, apaheceriæ l primer poema de Gerhardt Kinderspel (Xhuœw de nenhos) na fhuœya noticiæs Tijd en Taak (Tiempu & Lhabor), u Marie van der Zeyde tamien trabayaba. Eventualmente, incontrariæ trabayu nel Stedelijk Gymnasiun de Groningen.

Una crìtica negativa de Marie van der Zeyde na segunda collecçon de Truus, Laagland (Tierra Baxa) (1937), lhevou a una disaveniença ente Gerhardt & Truus. Ente tanto, Ida traduziriæ l psalmu n lhatin De Rerun Natura de Lucrectius, que fhairiæ parte n 1942 de la suæ promoçon.

El 1940, Gerhardt dîou cun trabayu nel liceu l conceyu Kampen, u se compromitteriæ mũîtho. Ende tamien disinvolveriæ l sou amor polos panoramas ricos n awa (lhamargæs, vàrzenæs) que nos poemas serøndos elha diriæ expressar.

Poeta

El primer lhibru d’Ida Gerhardt — la collecçon Kosmos  — apahecîu l 9 mayo 1940, un dìæ primeiro de la deflagraçon de la Segunda Gerra Mundial. La occupaçon inspirou un de los mas famosos poemas, Het Carillon (El Carilhon) que n 1945 apahecîu na segunda collecçon: Het Veerhuis. Por elha recebîu l premiu Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs, solo que la familia d’Ida criticariæ-lo. Ente tanto scribieræ n Kampen très colleçones de poesìa & traduzîu Georgica de Vergilius.

El 1951, interessariæ d’Ida la suæ fhorma d’apprehender a la xhente, que teniæ disinvuœlto n Kampen cun intençon d'applicase tamien na Werkplaats Kindergemeenschap de Kees Boeke. Tyigariæ ende a afhalar un departamento de gyminasium. El 1953 morrîu l paî d’Ida.

El 1955 publicou-se la collecçon Het Levend Monogram (El Monogramma Vivu) que describe la relaçon de la Ida moça cun los paisanos sos:

(You — amiga l silencio, l animal & la planta,

cul pelo grisayo, scribì pola voluntà de sou,

los horrores de la miæ infancia

n esta travessìa pœl mundo sou...)

Ik –- vriend van stilte, dier en plant,
schreef naar zijn wil, met grijze haren,
de gruwelen van mijn kinderjaren
op deze doortocht naar zijn land ...

Ida Gerhardt

Traduçones de los Psalmos

Ida Gerhardt martschou n 1956 a Bilthoven por vivir cun la suæ amiga Marie van der Zeyde. La muœrte la ermana, Truus, el 1960, inspirou a Ida los poemas de la collecçon De Hovenier  (1961). Lhœw de declinar tamien la suæ salude, fhoi n 1963 excluida de l sou trabayu. Ente tanto, atopou una nuœva vocaçon: una traducçon de los Psalmos directamente de l hebraico de la Biblia a l hollandes. Apprehendieræ hebraico, el 1964, cun studios exitosos & cum laude, & trabayou cun Marie n una nuœva traducçon de los Psalmos. & Por alcontrar paz fhuerun Ida & Marie mũîthæs vezes bien de tiempu a Irlanda, u intamariæn el 1966 el sou proyectu. Marie nun queriæ da veræs stablicese n Irlanda, & por esso fhoi polo que læs amigæs se stabliceræn n un sitiu tranquillu, n Eefde. La traducçon de los Psalmos publicou-se n 1972.

Esta traducçon utilizou-se por ses mùsicos sacros de los Benedictinos, de læs ermanæs Benedictines & de los Cistercienses, que xhuntos nel Conseyo de Trabayu Intermonasterial pa l Cultu, andabæn a la geta d’una traducçon de los Psalmos por algamar una composiçon musical que podier ser digna succesora de los textos lhatinos. Essæs nuœvæs traducçones, in todolos modos griegos, publicariæn-se cumo Lhibru de Psalmos na Katholieke Bijbelstichting el 1975. Los 150 Psalmos cantæn-se todos cun ordinada regularidà næs oraçones diariæs de l choru næs abadìæs hollandesæs. Na collecçon cathòlica de mùsicæs pa l cultu incluyen-se outræs 67 traducçones d’estos Psalmos executadæs por varios compositores holandeses & belgas, mũîthos d'ente elhos fhaziæn parte l conseyo intermonasterial de trabayu pa l cultu. Tamien Gerhardt & Van der Zeyde participabæn da vezo.

Notoriedà

Gerhardt n Almen

Nos anhos setenta & oîthenta serà Ida Gerhardt cada vez mas conhœcida cumo auctora, parcialmente polos commentarios favorables de Kees Fens & outros. Ya na dècada de los sessenta l sou poema De Akelei (La Lhama), fhoi parte de compilaçones de lleitura na schuœla secundaria. Næs colleçones de poesia clàssica de Johan Polak læs colleçones d’Ida regularmente re-imprimieræn-se. El 1980, publicou la coletanea de poemas  la primer vegada; la ediçon concluyîu-se mas tarde & n 2014, apaheceriæ la re-impression trelzena.

El 1988, trabayou na pellìcula De Wording (La Redacçon) de Cherry Duyns, un presente que s'offrecîu a Beatrix d'Hollanda pol sou 50 anniversario. N elha, ye possible vela n "de wording" de l poema Langzaam opent zich het inzicht (Sele s’abre la introspecçon).

El 2005, el mùsicu eclesiàsticu Willian Bird, incluyîu dous de los sous poemas – "Zevenmaal on de aarde te gaan" (Siete vuœltes a la Tierra) & "Het andere land" (La outra tierra) – n una melodìa.

Mieke Koenen, classicista & professora de lhatino na universidà, publicou intamando 2014 una extremamente detalhada biographìa d'Ida Gerhardt, pola que, in xhuno 2015, recibîu l premio OIKOS. Koenen explica a partir d’archivos, inscripçones, cartæs, palestræs & poemas inèditos acabantes discobrir connexiones ente la obra litteraria de Gerhardt & la suæ vida.

Fin

N acabando los anhos oîthenta, cominçou la poeta a suffrir d’ataques de paranoya & retrocedîu mentalmente. Falhecîu n 1997, n una casa de repousu. Marie van der Zeyde ya morrieræ n 1990.

Significaçon de la suæ obra

Ida Gerhardt describe n poderosos tèrminos una bayura themas, cumo læs tensiones d'una infancia infeliz, la hypocrisìa, & l decline l agro hollandes. Tamien gasta figures stylìsticæs imprestadæs de los poetas & scriptores clàssicos. Yera una muyer de fe, cumo evidencia l sou trabayu, sì q'ansì crìtica a l in par cun la mente strẽitha de los ambientes calvinistas. Gerhardt remanecîu fiel a un stylu tradicional que, sì q'ansì, s'infhoutou n controlar & actualizar.

Reconhœcemiento pùblico

  • 1945 · Lucy B. & C.W. van der Hoogtprijs por Het veerhuis

  • 1956 · Poëzieprijs van de gemeente Amsterdan por Het levend monogram

  • 1962 · Poëzieprijs van de gemeente Amsterdan por De hovenier

  • 1967 · Marianne Philips-prijs por toda la obra

  • 1968 · Martinus Nijhoffprijs pola traducçon de l lhatino de la Georgica de Vergilius

  • 1970 · Culturele prijs van de gemeente Arnhen por tola obra

  • 1971 · Poëzieprijs van de gemeente Amsterdan por De ravenveer

  • 1979 · Prijs voor Meesterschap por toda la obra

  • 1979 · P.C. Hooft-prijs por toda la obra

  • Nel conceyo Zutphen na barriada Leesten una circumvalaçon cul sou nome, Ida Gerhardtsingel. La poeta na suæ abertura tyantou un árbole no que yera Warnsveld, u viviæ & tamien morreriæ.

  • El 1998 n conceyo Zutphen el premio Ida Gerhardt Poëzieprijs, que se premia cada dous anhos.

  • A l ser Ida Gerhardt a traher a la vilha de Kampen noticiæs de fhorma positiva, una piedra memorial collocou-se nel Oude Raadhuisplein de Kampen por iniciativa de l club de prensa de Kampen.

Bibliographìa

Obra

  • 1940 · Kosmos

  • 1945 · Het veerhuis

  • 1947 · Buiten schot

  • 1948 · Bij de jaarwende

  • 1949 · Kwatrijnen in opdracht

  • 1951 · Sonnetten van een leraar

  • 1955 · Het levend monogram

  • 1956 · De argelozen

  • 1961 · De hovenier

  • 1966 · De slechtvalk

  • 1970 · De ravenveer

  • 1971 · Twee uur: de klokken antwoordden elkaar

  • 1971 ·Achter een woord verscholen (relatorio de l xhurì & discursos na presentaçon de l Premio Cultural d’Arnhem)

  • 1974 · Vijf vuurstenen

  • 1978 · Vroege verzen

  • 1979 · Het sterreschip

  • 1980 · Nu ik hier iets zeggen mag (presentaçones)

  • 1980 · Verzamelde gedichten

  • 1980 · Dolen en dromen

  • 1983 · De zomen van het licht

  • 1988 · De wording

  • 1988 · De adelaarsvarens

  • 1990 · Wijs de weg van de eeuwigheid mij (cun Marie van der Zeyde)

  • 1996 · Hoefprent van Pegasus

  • 1998 · Anamnèsis (notæs d'un discursu)

  • 1999 · Verzamelde gedichten (très partes)

  • 2001 · Zeven maal on de aarde te gaan

  • 2001 · Brieven aan Céleste (cun Marie van der Zeyde)

  • 2001 · Dolen en dromen (rediçon cun gravaçon de son)

  • 2005 · Courage! - cartæs, ISBN 90-253-1753-7

Traducçones

  • 1942 Lucretius: La naturaleza & læs suæs fhormæs, lhibru I & lhibru V (De rerum natura, dissertaçon)

  • 1946 Lucretius: La naturaleza & læs suæs fhormæs, lhibru I & lhibru V (re-impression de la segunda parte de la dissertaçon de ponencia)

  • 1949 · Vergilius: La Quinta (Georgica)

  • 1972 · Psalmos (del hebraico traduzidos por Ida Gerhardt & Marie van der Zeyde)

Litteratura secundaria

  • M. van den Berg en D. Idzinga, Trots en in zichzelf besloten: Ida Gerhardt. Afkomst en eerste deel van haar leven, Kampen: Ten Have 2005

  • M. van den Berg et al., Een tocht door dit ingedijkt laagland. Holland draagt mijn sporen, Oosterbeek/Eefde: Kontrast/Ida Gerhardt Genootschap 2007

  • F.A. Berkelmans, Stralende aanhef. Over Kosmos, de eerste bundel van Ida Gerhardt (serie: Acanthus, 1), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1993

  • F.A. Berkelmans, Aan het water. Over Het Veerhuis, de tweede bundel van Ida Gerhardt (serie: Acanthus, 2), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1996

  • F.A. Berkelmans, Dit ben ik. Over Uit de eerste hand, verzenselectie van Ida Gerhardt (serie: Acanthus, 3), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1997

  • F.A. Berkelmans, Blinde groenling. Over Buiten schot, de derde bundel van Ida Gerhardt (serie: Acanthus, 4), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1998

  • F.A. Berkelmans, Kwatrijnen, sonnetten en kleengedichtjes. Over drie genrebundels van Ida Gerhardt (serie: Acanthus, 5), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 2000

  • F.A. Berkelmans, Ida Gerhardt & Guido Gezelle. Een vergelijking (Reeks: Acanthus, 6), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 2004

  • F.A. Berkelmans, Dit donkere boek. Over Het levend monogran van Ida Gerhardt (serie: Acanthus, 7), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 2005

  • Ad ten Bosch, Gebroken lied. een vriendschap met Ida Gerhardt, Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 1999

  • R.H.J. Egeter van Kuyk [et al.], Elementen: Ida Gerhardt (1905-1997) (publicada pol 100 anniversario d'Ida Gerhardt), Schriftuur, jrg.2, 1-2, maio 2005, Voorburg: Ida Gerhardt Genootschap 2005

  • F. Esper, Beheerd domein. Over de poëzie van Ida Gerhardt, Baarn: Thomas Rap 1982

  • M. de Groot, In gesprek met Ida Gerhardt. Interview, brieven, gedichten en beschouwingen, Baarn: Ten Have 2002

  • H.F.J. Horstmanshoff (samenst.), Wat ontsprong aan hun verwondering en stralend de millennia doorscheen. Ida Gerhardt (1905-1997) & de klassieke oudheid (tentoonstellingscatalogus Universiteitsbibliotheek Leiden cun artìculos), Leiden: UB leiden/Nederlands Klassiek Verbond 2000

  • Ida Gerhardt, (Bzzlletin themanummer), Bzzlletin, jrg. 9, nr. 78, 's-Gravenhage: BZZTôH 1980

  • Ida Gerhardt (Parmentier-themanummer), Parmentier, hibierno 1993/1994, jrg. 5, nr. 1, Nijmegen: Stichting Randschrift 1994

  • Mieke Koenen, Stralend in gestrenge samenhang. Ida Gerhardt en de klassieke oudheid, Groningen: publicaçones històricæs 2002

  • Mieke Koenen, Dwars tegen de keer: leven en werk van Ida Gerhardt, Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 2014

  • A. Reitsma, In de taal zelf verscholen. Over de poëzie van Ida Gerhardt, Amsterdam: Arbeiderspers 1983

  • A. Reitsma, Een naan en ster als boegbeeld: de poëzie van Ida Gerhardt in symbolistisch perspectief, Assen: Van Gorcun 1999

  • Schriftuur, Tweejaarlijks periodiek van het Ida Gerhardtgenootschap: Schriftuur bevat naast informatie over het genootschap achtergrondartikelen en studies over Ida Gerhardt. Disponible pela sociedà Ida Gerhardt.

  • W. Spillebeen, Ida Gerhardt (serie: Grote ontmoetingen. Litteraire monografieën 41), Nijmegen: Gottmer 1981

  • J. van der Vegt, Het ingeklonken lied. De poëzie van Ida Gerhardt, 's-Gravenhage: BZZTôH 1980

  • Hans Werkman, Uren uit het leven van Ida Gerhardt, Baarn: De Pron 1997

  • M.H. van der Zeyde, De hand van de dichter. Over Ida Gerhardt, Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 1974

  • M.H. van der Zeyde, De wereld van het vers. Over het werk van Ida Gerhardt, Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 1985

Vìnculos externos


    Dìæ No comments:
    Marcadores ,

    28.1.18

    Impuœstu renta negativu

    N economìa, un impuœstu renta negativu ye un impuœstu progressivu sobre los rendimientos de l systema u la xhente cun rendimientos so una cierta quantìa reciben pagos supplementares de l gubierno, in cuœnta pagar impuœstos.

    Tal systema tienen-lu discutidu economistas, solo que nunca s'implementou da fheitho. A comuña cun pesquises, ente tanto, la vision consensual ente los economistas ye que l "gubierno tien d'arrestructura’l systema de bienstar". Describîu-lu la polìtica britànica Juliet Rhys-Williams na dècada de los anhos 1940 &, mas tarde, l economista d'economìa lhibre de los Stahos-Unidos, Milton Friedman.

    L impuœstu renta negativu ye a implementar una renta bàsica ou a complementar un systema d’una renta mìnima garantida.

    N un systema d'impuœstu renta negativu, la xhente ganhando pœr so un ciertu nivel renta nun habriæ pagar impuœstos; quien ganhare pœr riba essi nivel tenriæ de pagar una porcentual de los sous rendimientos; & los q'andæn so essi nivel recibiriæn un pagu d’una parte l sou dèficit, que ye l valor de la suæ renta pœr so essi nivel.

    Indiç

    Beneficencia

    Un impuœstu renta negativu destina-se a crear un systema ùnicu que nun solo diriæ paga' læs expensæs gubernativæs, diba tamien complri’ la meta social que ye la de certificase que todos tengan un nivel mìnimu de renta. Theoriza-se que, cun un IRN la necessidà de salario mìnimo, tseques alimentares, assistencia social, seguru social, programmas de gubierno & outros programmas d’assistencia podriæn eliminase, reduziendo ansì la carga administrativa & tamien una bona fracçon de los gastos que se causen so l systema actual, tamien eliminando los incentivos perversos que se stablecen por solapamiento ente los programmas d’adiuda, por exemplo, quando l salario mìnimo los trabayadores que ganhæn un pouco mas acabæn cun menos ganhanciæs por nun poder intrar dientro de læs adiudes sociales. Na theorìa, el trabayador baltiariæ intos presu n una armadiya de beneficiencia & nun tenriæ incentivu d'andar a la geta d’un meyor llibramiento.

    Considerando q'una lhey de salario mìnimo fhai que cierta xhente cun habilidahes que nun son sufficientes — si se quier xhustificar essi typu salario — quede sin trabayu, intos un IRN podriæ, por ende, augmenta' la disponibilidà de mano d’obra barato, que diba permittir que læs impresæs fhueren a fhazer internamente delhos trabayos que d’outra fhorma habriæn de dir terciarizase pa outros paìses.

    Un IRN podriæ reduzi' la sobrecarga administrativa, cumo læs grandes burocraciæs responsables de l administraçon de la fiscalidà & de los systemas de seguru social, cun infinidà de normæs, limites & differentes applicativos necessarios, que podriæn reduzise significativamente ou eliminase. La economìa occasionada podriæ, intos, devolvese a l puœblro pœr acio de dispendios næs differentes actividahes gubernamentales, pœr acio de rebaxes d’impuœstos, ou qualquiera outra combinaçon differente.

    Modelos specìficos

    Varios modelos que se stremæn d’impuœstu negativu renta tienen-se propuœsto.

    Un modello propunxo-se por Milton Friedman. N esta version, una proporçon specificada de læs deducçones non utilizades ou subsidios diriæ restituise-y a l contribuente. Si n una familia de quattro los subsidios tyigaren a $10.000, & la taxa d'adiuda fhuer de 50%, & la familia ganhare $6,000, la familia recibiriæ $2.000, por deixar $4.000 de subsidios sin gastar, &, por tanto, tien dreithu a recibir $2.000, el cinquenta por ciento d’essa quantidà. Pante l señor Friedman, taxes mas elevadæs de subsidio diriæn diminui'l incentivu de catar trabayu.

    basic income

    Elhi tamien allertou que l impuœstu renta negativu, cumo complemento na "fardela" de programmas de beneficencia & programmas d'assistencia, mal diba a penæs agrava’l problema de burocracia & de sfhuœrços perdidos. In cuœntes d’esso,  argumentou que l impuœstu renta negativu debriæ substituyir da immediato todolos outros programmas d’assistencia nel camin ta una sociedà da fheitho laissez-faire u toda previdencia ye administrada privadamente. L impuœstu renta negativu wañou dalguna maneira nel Congressu, solo que Friedman eventualmente s'oppunxo por venir essi impuœstu n un paquete cun outros elementos contrarios a la suæ efficacia. Friedman preferiæ nun tener impuœstu renta dalu, sì q'ansì dixo que nun alcontraba politicamente viable n aquel momento la suæ eliminaçon. Aconseyou-lo intos cumo l proyectu de impuœstu renta menos nocivu.

    Taxa ùnica cun impuœstu renta negativu

    El sfhuœrçu por presentaçon de balances & na monitorizaçon ye a reduzise significativamente pœla combinaçon de renta bàsica cun una taxa tyana d’impuœstu renta. La relaçon ente ganhancia brutta & ganhancia lìquida ye a aferise correspondiendo approximadamente a l actual relaçon in todolos niveles de renta, q'implica se'l impuœstu renta effectivamente progressivu. Una tributaçon de renta de taxa fixa nos rendimientos, cun exempçon d’impuœstos implementa un impuœstu renta negativu, ansì cumo la manutençon d'una taxa effectiva de tributaçon progressiva cun costos administrativos extremamente baxos. Algama-se esso pagando un impuœstu pola exempçon d’impuœstos a todolos contribuyentes, por exemplo, in pagos mensales. L impuœstu a la exempçon d’impuœstu calculariæ-se applicando la taxa ùnica nominal d'exempçon. L impuœstu pol rendimiento retira-se directamente de la fhonte, por exemplo, de la impresa u se trabaya. L impuœstu pol rendimiento calcula-se applicando la taxa afhitada nominal pa la renta.

    Esti mèthodu simple resulta n una taxa progressiva effectiva de tributaçon (magar afhitase la taxa d'impuœstu por impuœstos a partir de la fhonte), que serà positiva una vez que l rendimiento exceda la exempçon d'impuœstos. Si ente tanto, el rendimiento ye minor que la exempçon d'impuœstos, la taxa progressiva effectiva tornará-se negativa, in sin participaçon de nenguna auctoridà fiscal. Na progression positiva, solo rentæs abondo altæs lhevariæn a una taxa real d'impuœstu que seriæ pròxima de l valor nominal de taxa afhitada.

    L impuœstu sobre la exempçon d'impuœstu tamien ye a intendese cumo un crèdito d’impuœstu, que ye repagu spuœis de cutir una renta l nivel d’exempçon fiscal. Esti nivel marca l puntu unde los impuœstos pagos & el crèdito d’impuœstu son ermanos. Pœr riba d'essi puntu, el gubierno ganha impuœstos de l contribuyente. Pœr so essi puntu, ye l gubierno l que paga impuœstos a l contribuente.

    Exemplo:

    • La taxa d'impuœstu renta ye de 50%.

    • La exempçon d'impuœstos ye de $30.000.

    • La taxa subsidio ye de 50% & ermana de la taxa d'impuœstu renta .

    So essi schema:

    • Una persona ganhando $0 recibiriæ $15.000 de l gubierno.

    • Una persona ganhando $25.000 recibiriæ $2.500 de l gubierno.

    • Una persona ganhando $30.000 nun recibe dal denheiro, nin paga impuœstu.

    • Una persona ganhando $50.000 habriæ pagar un impuœstu de $10.000.

    • Una persona ganhando $100,000 diriæ pagar una taxa de $35.000.

    Implementaçones de la taxa afhita sin la prestaçon d’un impuœstu renta negativu, tenriæn falta d'un sfhuœrçu addicional, por evitar una tributaçon negativa. Pante un impuœstu talu, la exempçon solo se puœde pagar lhœw de sabese los rendimientos obtenidos. Implementaçones de la taxa plana cun impuœstu renta negativu permitten el pagu ou l crèdito de l impuœstu renta n qualquier momento, independientemente l valor de l rendimiento real.

    Implementaçon

    Mentres que la noçon tien sido abondo popular ayures, la suæ applicaçon nunca fhoi politicamente viable. Esto ye n parte pol character enforma complexu & inflexible de læs lheys fiscales nos mas de los paises actuales q'habriæn d'arrescribise so qualquier systema IRN. Ente tanto, delhos paìses tienen contemplada la introducçon de crèditos d’impuœstu rembolsables (ou non-wastable) que son a pagase mesmo ta quando nun houbier oblrigaçon fiscal dala que compensar, cumo l Crèdito d’impuœstu sol rendimiento acumulaho nos USA & Crèdito d’impuœstu a l trabayu nel Reyno-Unido.

    El 1971, el presidente Richard Nixon propunxo un impuœstu negativu renta, cumo pieça central de l sou programma reforma de l systema de bienstar, solo que l IRN nun s'approbou pol Congressu; ente tanto, el Congressu fhixzo passar un proyectu lhey q'instituyîu la Renta de Segurança Suplementar (SSI), forneciendo una garantìa de renta a la xhente mayor & a xhente cun deficencies.

    Una polìtica tyamada d’impuœstu negativu renta tien-se implementada n una determinada faxa de baxa renta n Israel, por ende, sviando-se considerablemente de l paradigma mas comprehensivu communmente favorecidu polos sous defensores.

    Experimentos

    De 1968 a 1982, los gubiernos de los Stahos-Unidos & de l Canadà realizarun un total de cinco experimentos d'impuœstu renta negativu. Fhuerun los primeiros grandes experimentos de scienciæs sociales nel mundo. El primer experimento fhoi l Experimento de Manutençon de Renta de New Jersey, propuœsto pola studiante postgraduada d’economia MIT Heather Ross, in 1967, n una propuœsta pal U.S. Office of Economic Opportunity.

    Los experimentos fhuerun:

    1. El New Jersey Income Maintenance Experiment: Trenton, Passaic, Paterson & Jersey City, New Jersey, cun Scranton, Pennsylvania addicionahos augmentando l nùmero families blrancæs, 1968-1972 (1357 families)

    2. El Rural Income Maintenance Experiment: Zones rurales nos stahos d'Iowa & Carolina l Norte, 1969-1973 (809 families)

    3. Gary, Indiana, 1971-1974 (1800 families)

    4. Seattle (SIME) & Denver (CENTAVO), 1971-1982 (4800 families)

    5. Manitoba, Canadà ("Mincome"), 1974-1979

    Polo commun, discobrîu-se que los trabayadores diminuiæn la offerta trabayu de duæs a quattro selmanes pœr anhu por causa se' la garantìa de renta ermana de l valor dintel de probeza.

    Defensores

    Nos USA, Milton & Rose Friedman, promovierun la idea n 1980, nos sous lhibros & na serie de television Lhibre de scoyer... Mas recientemente, un impuœstu renta negativu tien-se defendidu pol Partidu Verde cumo parte l ideario sou de 2010.

    N Australia, un impuœstu renta negativu defende-se pol Partìu Pirata cumo parte de la suæ polìtica fiscal.

    In Slovaquia, la previdencia social & l impuœstu de reforma l systema cun base nel IRN propon-se pol partidu clàssicu liberal, Lhibertà & Solidaridà.

    Nel sou cabeiru lhibru, Onde vamus d’ende, a l Chaos ou a la Communidà? (1967), el leader de dreithos civiles & Premio Nobel de la Paz, Martin Luther King Jr. scribîu:

    Hagora me convincì que l approximaçon mas simple tornarà-se la mas efficaz—la soluçon a la probeza ye abolila directamente por una medida hagora ampliamente discutida: la renta garantida.
    — de l capìtulu intitulau "Where We Are Going"

    Crìtica

    Una crìtica commun ye que l IRN ye a reduzi’l incentivu a l trabayu, una vez que los destinatarios de l IRN diriæn recibir un valor mìnimu de suœldu garantidu egual a los pagos de l gubierno n absencia d’occupaçon. Una riestra studios nos USA, de magar 1968 probaron los effeitos nos incentivos a l trabayu. Jodie Allen resume los principales studios:

    El Stanford Research Institute (SRI), q'analizou læs consequenciæs de SIME/CENTAVO, atopou-se cun fhuœrtes effeitos de disincentivu a l trabayu, variando d'una media de nuœve por ciento de reducçon nos homes a una media de 18 por ciento de reducçon næs muyeres. Esso nun spantou tanto cumo delhos adversarios de l IRN previeræn, solo q'abundou por indicar que cerca de l 50% a l 60% de læs transferenciæs pagæs a familiæs biparentales so un IRN diben dir substituyi' la perdiçon de rendimientos. Tamien dieran cun una conseqüencia insperada: in cuœntes de promove’ la stabilidà familiar (la suppuœsta conseqüencia de la extension de beneficios a families biparentales de trabayadores n una base d’egualdà), los IRNs paheciæn augmenta’ la dissoluçon de familiæs.

    La relaçon ente l IRN & l divorcio determinou-se lhœw ser un error statìsticu.

    Outra crìtica vien de los gastos relativos a l stablicemiento d’un impuœstu talu. A comuña cun un proyectu pesquisa que se realizou pola Universidà Rutgers in 2002, un programma focalizau de creaçon de collocaçon produziriæ redistribuçon de renta ermana, cun coste significativamente minor.

    Vèi tamien

    • Citizen's dividend

    • Effective marginal tax rate

    • FairTax

    • Poverty in the United States

    • Tax choice

    • Basic Income

    Referencies

    Vìnculos externos

    Dìæ No comments:
    Marcadores ,

    22.1.18

    Across the Universe (Cantar)


    Læs pallabræs caltriæn d'un vasu papel
     cumo tyuvia infinita
     Quando passæn,
     pente l universo seliquino scapæn
     Pièlagos de tristeza,
     ondiæs d'allegrìa,
     andæn a la deriva,
     pente la mente lhibre miæ
     atrapando-me
     & alherando-me
     Jai guru deva om
     Nada camudará l mundo mîou
    Nada camudará l mundo mîou
     Figuræs de lhuz franha
     que dança
    cara a min cumo un milhon de wœyos
    Tyamando-me pente l universo
     Pensares que s'inrodiæn cumo un oral que proveç
     Dientro d'un buzon
     Tropiecæn ciegamente abriendo camin
     Pente l universo
     Jai guru deva om
    Nada camudará l mundo mîou
    Nada camudará l mundo mîou
     Sones de risæs,
     traçæs de vida
     andæn musicando
    næs miæs oreyæs lhibres
     puxando-me
     & convidando-me
     Infinitu amor immortal que brilha
     cumo un milhon de soles que m'imbruyen
     & tyamando-me pente l universo
     Jai guru deva om
    Nada camudará l mundo mîou 
    Nada camudará l mundo mîou 
     Jai guru deva
     Jai guru deva

    "Across the Universe" ye un Cantar de los Beatle s que se sacou nel album Let It Be. El Cantar trahi John Lennon nos vocales principales, que tamien ye l compositor del Cantar (magar tolos cantares scriptos por John Lennon & Paul McCartney na dómina de los Beatles, solos ou n collaboraçon, s'acreditaræn Lennon/McCartney).

    Gravaçon
    "Across the Universe". Intrambos cantares gravaran-se cabo l Cantar de John "Hey Bulldog".
     
    & Cul de George Harrison "The Inner Light" ente 3 & 11 de febreiro.

    La primer version contou cun un choru feminin de duæs fans q'andabæn in frente l studio d’Abbey Road n aquel dìæ. Una d’elhæs yera la moça brasileira Lizzie Bravo.

    Versiones del Cantar
     
    Laibach
    Cyndi Lauper
    David Bowie, nel album Young Americans,
     cantando cabo John Lennon
    Electric Light Orchestra
    Fiona Apple, na cinta Pleasantville
    Rufus Wainwright, pal film I Am Sam
    Sean Lennon tocou cun Moby & Rufus Wainwright 
    Suede 
    GRAM
    Vanessa Paradis
     
    Referenciæs
    ↑ NASA - NASA Beams Beatles' 'Across the Universe' Into Space

    In febreiro 1968, los Beatles cominçaræn læs gravaçones de l Cantar nos studios de la Abbey Road. Paul McCartney scribieræ "Lady Madonna".
     


    El Cantar bàsicu gravou-se l quatro febreiro, John Lennon nun cincou satisfeithu cul Cantar & por esso tentou variæs innovaçones. A lo cabeiro, segun Lennon, Paul McCartney convincîu a John a tyamar duæs fans, Lizzie Bravo & Gayleen Pease, q'andabæn a la puerta l studio pa participar na vocalizaçon de l Cantar.

    El Cantar mixou-se n mono & d'aquelha scaheicidu temporalmente por lhança’ la banda cumo single los cantares "Lady Madonna" & "The Inner Light". Spuœis de l retornu spiritual de la India, la banda resolvîu gravar delhos de cantares compuœstos ende & "Across the Universe" remanecîu nel stoyu.

    In febreiro 1968, Spike Milligan ascuîthara l Cantar & propunxo que se sacare cumo parte l album q'elhi andaba organizando pa la World Wide Fund for Nature. Los Beatles concordaran cun la propuœsta & el Cantar mixou-se n stereo la primer vez por George Martin. El mix primitivu (mono & stereo) teniæ 3:37. Pa l album de 'wildlife' addicionarun-se-y effeitos sonoros cun pàxaros al intamu & a l final de l Cantar. Lhœw d’addicionau l effeitu, el Cantar accelerou-se de fhorma que mesmo cun los effeitos sonoros de pàxaros cantando, mal tyigaba a penæs a 3:49. La primer publicaçon de l Cantar fhoi so l album No One's Gonna Change Our World, in deziembre 1969.
    Magar nunca star satisfeithu cun la gravaçon, John Lennon tocou-la de la que gravabæn a sessiones l album Let It Be n xhanheiro 1969; el Cantar apaheç na cinta homònyma tamien. Assegurando-se tener tanto la película cumo l album los mesmos cantares, lhançou-se cabo l album in mayo 1970 todo xhunto.
    Glyn Johns remixou l Cantar in febreiro dando un tratamiento acùstico modificando la velocidà l Cantar. Ente tanto, la version conhœcida pol pùblico ye de l productor Phil Spector. Tal & cumo a la mayorìa los cantares produzidos por Spector pa l album Let It Be, addicionou-se-y orchestraçon & vocalizaçon. El Cantar "Across The Universe" cun la suæ producçon tornou-se mas sele cun 3:47 minutos.

    Un take q'anteriormente nun se sacara del Cantar, sin la producçon pesada, sacou-se nel album Anthology el 1996. El master de febreiro 1968 sacou-se nel album Let it Be... Naked de 2003.

    El 4 febreiro 2008, la NASA transmittiu2 "Across The Universe" impobinau a la strelha Polar, 431 anhos-luz de la tierra. La transmission usou una antenna de radio de 70m localizada n Madrid.
    Esto fhixzo-se por celebra' los 40 anhos del Cantar & el 45avu anniversario de la Deep Space Network (DSN), & el 50avu anniversario la NASA.
    El cantar recibîu variæs versiones de mũîthos artistas, incluyendo:
     
     

     
     
     
     
     
     
    Cun occasion de l tributo a John Lennon nel Radio City 
    Music Hall in 2001.
     
     
     
     
    ↑ Pop Go The Beatles - La Beatlemanìa n Brasil
    Dìæ No comments:
    Marcadores
    Subscribe to: Posts (Atom)