Showing posts with label Mùsica. Show all posts
Showing posts with label Mùsica. Show all posts

21.12.18

Shapeshifters

The Shapeshifters

Informaçones básiques

Tamien conhocidos cumo Shape:UK (USA)

Procedencia

London, Anglaterra

Specializaçones

Música dança, House, Nu-disco

Anhos activos

2004–Presente

Gravadores

Positiva Records (2004-2008, UK)

Ultra Records (2006–presente, USA)

Defected (2008–presente, UK)

Collaboraçones

Faithless, Moby, Frankie Knuckles, Christina Aguilera, George Michael, Cee Lo Green.

Portal

Miembros

Simon Marlin

Max Reich

Los Shapeshifters ye un duo angles-suecu de house eguau por Max Reich & Simon Marlin.

Reich ye oriundu de Göteborg, Suecia, in tanto Marlin ye británicu. Roblrarun por Defected Records de magar 2008 & previamente por Positiva.

Conhocen-se n cumo Shape:UK nos USA, in parte por conflictu cun la banda basada nos Ángeles de hip hop The Shape Shifters.

Si q'ansí, el duo usa indagora l nome "The Shapeshifters" al publicar material ayuri a fhuera d'USA.

Biographía

Los Shapeshifters conhocen-se bien pol sou cincielhu "Lola's Theme", que txubîu al #1 de la lhista de cincielhos UK in xhulio 2004. El thema publicou-se primitivamente cumo una promo instrumental el 2003 & inspirau pola exmuyer de Simon, Lola.
El segundu cincielhu, "Back to Basics", publicou-se n março 2005 & cuttîu #10 nes lhistes UK, ente tanto l tercer cincielhu "Incredible" cuttîu #12. Incetarun cul album Sound Advice, publicou-se n março 2006 tyigando ta l #76 nes lhistes UK, primeiro de publicase nos USA n Ultra Records in septiembre 2006.
El quartu cincielhu incluyendo a Nile Rodgers de Chic tyamou-se "Sensitivity" & cuttîu l #40 n xhulio 2006.
In 2008, lhouew de quattro anhos cun Positiva Records, los Shapeshifters roblrarun por Defected Records.
La suâ primer publicaçon in Defected fhoi "Treadstone" n abril 2008,
& continuou-se subsequentemente por "Chime", un retrabayu l thema Orbital.
In septiembre 2008, los Shapeshifters publicarun The Shapeshifters –In the House – un album mix que fhoi parte la serie In the House.
In septiembre 2008, los Shapeshifters publicarun tamien "Lola's Theme ('08 Re-Edit")".
Fhoi nel intamu un remix exclusivu usau polos Shapeshifters nes suês sesiones de pintsa, pero pola gran demanda & la suâ mayor exposiçon, el títulu publicou-se cumo discarga electrónica pola suâ gravadora Nocturnal Groove.
Spuöis de la suâ publicaçon, esti títulu andou siepte selmanes nel #1 nes lhistes de venta Beatport.
In xhulio 2009, los Shapeshifters publicarun el Young Dubs EP incluyendo "Sideways" & "Nocturnal".
Per 2009, los Shapeshifters tamien arremixarun el cincielhu de Natalie Imbruglia "Want"
& collaborarun cun Frankie Knuckles in "The ones you love", publicau por Nocturnal Groove.
Tamien arremixarun a Candi Staton in "Musical Freedom" & compilarun la collecçon electrónica Nocturnal Grooves: Vol. 1
Arremixarun ansí cumo tamien trabayarun a comunya cun Empire of the Sun & Kleerup in "We are the people"
& "Longing for lullabies".
La primer publicaçon de 2010 fhoi Summerdayze 2010 – Mixed by the Shapeshifters – una compilaçon album publicada coincidiendo cul sou tour australianu n xhanheiro 2010 & outros cincielhos posteriores talos que "Helter Skelter"
& "She Freaks".

N essi mesmu anhu, intrambos "Helter Skelter" & "She Freaks" obtuvierun mas d'un milhon vistes in YouTube.
El 2010, los Shapeshifters arremixarun "Broken Arrow" de Pixie Lott & "Looking Forward" de Jason Chance.
N Abril 2010, los Shapeshifters intamarun el programma radio semanal Nocturnal Groove Radio Show, per una panoplia de staçones de radio internacionales pel Mundo, siendo tamien disponibles cumo audios in ITunes & in discarga continua dende l portal Nocturnal Groove & los portales nes redes sociales Facebook & SoundCloud.
Los Shapeshifters trabayarun tamien in producçones & remixes de George Michael, Faithless, Frankie Knuckles, Christina Aguilera, Moby, Leona Lewis, Todd Terry & Danny Howells.
In 2011, los Shapeshifters publicarun "Waiting for You" – la suâ primer collaboraçon cun Shermanology
& arremixarun "I'll take you there" del proyectu Directors' Cut de Frankie Knuckles.
N arremixando "In it together" de Human Life,
los Shapeshifters tamien publicarun outru album remix intitulau Nikki Beach – In the house: Mixed by the Shapeshifters vía Defected Records.
Nel verano 2013, el duo publicou un album que se tyamou "Analogue to digital...and back again" cun discarga electrónica & version phýsica (CD), conteniendo producçones arremixades por outros productores na parte uno & remixes na parte dous.
Esti album contien una parte enorme l sou trabayu producçon de los anhos 2008 a 2013.
Acabando los 2010's, cumo pintsas, los Shapeshifters continuarun publicando gravaçones & fhaziendo tours ayuri pel Mundo arretornando a Ibiza pal sou anhu 12avu consecutivu nes discoteques Pachá & Space n 2016.
El 2017, el duo actuou paha Glitterbox nel nuevu Hi Ibiza.
Pel verano 2017, Max Reich salîu de la formaçon deixando al companyeiru de studio de tantu tiempu Simom Marlin, dedicando-se de magar intos a producçon & tours.
El 2017, los Shapeshifters publicarun un nuevu paquete de remixes del sou éxitu "Lola's Theme", incluyendo notablemente l remix de "Purple Disco Machine".
Acabando los 2010, la banda (Simon Marlin) publicou nuevos cincielhos que se tyamarun "When love breaks down" (2017)
& "Try my love (on for size)" siendo intrambos de l acclamaçon los fans, outros productores & pintsas.
Paha de tras, el 2018, a comunya cun fhontes officiales, Simon Marlin caltien los tours de la banda mayormente n Europa.

Discographía

Albuns

2004: Shapeshifters Present House Grooves (Virgin)

2005: Shapeshifters Present House Grooves Vol. 2 (Newstate)

2006: Sound Advice — #76 UK (Positiva)

2008: The Shapeshifters – In the House (Defected)
2009: Nocturnal Grooves: Vol.1 – Mixed by the Shapeshifters (Nocturnal Groove)

2009: Summadayze 2010 – Mixed by the Shapeshifters (EQ Recordings)

2010: Nocturnal Grooves: Vol. 2 – Mixed by the Shapeshifters (Nocturnal Groove)

2011: Nikki Beach – In the House: Mixed by the Shapeshifters (Defected)

2013: Analogue To Digital...And Back Again (Nocturnal Groove)
PS A partir d'esti textu dirá-se gastar nos textos solo l digramma "ny" por ser mas afhayadiçu al teclau internacional & ser menos inredosu a la hora les correcçones.
Shapeshifters in SoundCloud




8.6.18

El momento perfecto...(Max Raabe)



El momento perfecto...

El momento perfeito...
Wœy nun fhaigo nada
Nin un dedu vou doblrar
Na casa vou quedar
& ende vou solo fholgar
Pœr teléphono vou tyamar
Nada vaî passar
Que fhaigo
Frigo abrir & outra vez pesllar
Stou bien u stou
El sol brilhando,
Læs nublres van
El momento perfeito
Wœy se perderá
Darei la vuœlta outra vez.
& lhœw vou-me tapar.
Awœy nun vou acordar.
Tampouco sei pa que.
Darei la vuœlta outra vez.
Porque mi lo presta fhazer
Porque tengo todo lo que falta fhai
Abrir wœyos & lhœw pesllar
Sin datos, disconnectar
El mundo queda a fhuœra & ha sperar
Lo q'awœy sou a amañar
Nun vou intamar
Ende reside un profundu significau
Que por esso awœy mas vagu vou star
Ansí remanecerá
Que wœy vou fholgar
Darei la vuœlta otra vez
& lhœw me vou tapar
Nun acordarei awœy
Tampouco sei pa que
Darei la vuœlta outra vez
Porque mi lo presta fhazer
Por tener todo lo que falta fhai
Abrir wœyos & lhœw pesllar
Awœy nun vou nada fhaer
Nin un dedu vou doblrar
Na casa vou quedar
& ende vou solo fholgar

Max Raabe, nome verdadeiru Matthias Otto (* Deziembre 12, 1962 in Lünen), ye un cantante aleman na secçon de voz barítonu & cofundador & director la Palastorchester in Berlin.

Max Raabe tuvo læs suæs primeiræs experienciæs cantando nel choru nenhos la eglresia la suæ vilha natal, Lünen, & nel choru la suæ schuœla. Assistîu a l Clemens-Hofbauer-Kolleg, un internau de la archidiócesis de Paderborn. A los venti anhos martsou pa Berlin Oeste. Læs suæs primeiræs classes de cantu financiou-læs cun variæs obræs occasionales. De magar 1988, Raabe studiou cantu na vieya Hochschule der Künste Berlin, d'unde salîu n 1995 cumo cantante d'ópera (barítonu).

El 1986, cabo los amigos, fhundou la Palastorchestra, q'interpretaba cantares a l stylu los anhos venti & trenta. El 1992 tyamou l attençon actuando n solitario n Under the Pines of Argentina cara a un telon pesllando na produccçon de Der blaue Engel im Theater des Westens de Peter Zadek. Dîou-se a conhocer a un público mas extenso n 1994 quando apahecîu na comedia cinematográphica Der bewegte Mann cabo la Palastorchester. Dous anhos mas tarde continuou l sou primer compromisso cumo actor de cine nel papel d'Attila na pellícula de television Charley's Tante.

Cabo læs tournées & interpretar cun la Palastorchestra, a Max Raabe tamien se lu ascuîtha cumo solista; anda accompañau pol pianista Christoph Israel & tamien interpreta læs propriæs composiçones de sou. Raabe apahecîu n delhæs de producçones clássicæs:
    • 1994 cumo Dr. Siedler na producçon berlinesa de los ermanos Pfister de la operetta Im weißen Rößl de Ralph Benatsky.                        Cumo solista n una actuaçon cun Carmina Burana de Carl Orff in Berlin.
    • 1999 cumo Mackie Messer n una producçon CD de Bertold Brecht & Die Dreigroschenoper de Kurt Weill (con Nina Hagen & HK Gruber).
    • 2004 eguou la banda de son de la pellícula Die Reise ins Glück cun Tellerlip Girl.
    • 2005 actuou por primer vegada nel Carnegie Hall de New York, & el 13 xhunho recibîu l Paul Lincke Ring de la vilha de Goslar in Hahnenklee.
    • In deziembre 2005, accompañou læs nupciæs de Marilyn Manson & Dita Von Teese.
    • El 2006 Raabe incargou-se cargu d'una voz de la sychronizaçon na pellícula d'animaçon The Little Red Riding Hood Conspiracy.
    • El 2010 Raabe realizou un tour per Israel con conciertos in Tel Aviv-Jaffa, Xherusalem & Haifa. Los conciertos recibierun-los cun special enthusiasmu los Jeckes, israelinos de procedencia allemana. El repertorio commun de Raabe inclui numerosos cantares de compositores & lhetristas hebreos que fhuerun formadores de la música popular allemana indenantea 1933. El documental de la tournée, que Sönke Wortmann rodou, strenou-se cun occasion del 18º Festival de Cine Xhudíu de Berlin & Potsdam el 2012.
El 2011 Raabe sacou l album Küssen man nicht alleine, que txubîu a les lhistæs allemanæs, suiçæs, austriacæs & quantos & mas a læs 20 primeiræs de læs suecæs. Nel mesmu anhu stuvo n "Plraça Séssamo" cun læs músicæs de Blas & Epi.
L 11 Xhanheiro 2013 salîu a la venta l sou album Für Frauen ist das kein Problem (Pante læs muyeres nun ye dal problema), coproducçon da nuœvo n collaboraçon con Annette Humpe.

Catálogu

El repertorio de Raabe inclui principalmente éxitos & músicæs n aleman de læs décadæs 1920 & 1930, & tamien versiones d'éxitos actuales & los proprios títulos de sou, delhos creou-los a comuña cun Annette Humpe (Ich+Ich).
Max Raabe und das Palastorchester :
Ente los títulos que mas se conhœcen scriptos por Max Raabe a l stylu læs décadæs de 1920 & 1930, cun lýrica & arreglos que fhaen alcordase de læs músicæs de los Comedian Harmonists:
  • Kein Schwein ruft mich an (1992) (Dal gotsu me tyama)
  • Klonen kann sich lohnen (2002) (Clonar ye a vali' la pena)

Mas álbumes

1987: Die Männer sind schon die Liebe wert
Los homes ya valen l amor
1990: Kleines Fräulein, einen Augenblick
Señoritina, un momento
1991: Ich hör’ so gern Musik
Presta-mi mas ascuîthar música...
1993, 1996: Wintergarten-Edition Live
1994: Dort tanzt Lu-Lu!
Ende Lu-Lu bailla!
1995: Bel Ami
1996: Music, Maestro, Please
1997: 10 Jahre Palast Orchester mit seinem Sänger Max Raabe
1997: Tanz-Gala
Gala de Baille
1999: Junger Mann im Frühling
Muçu n primavera
1999: Kein Schwein ruft mich an (Best-of-Album)
2000: Krokodile und andere Hausfreunde
Cocrodilos & outros amigos domésticos
2001: Charming Weill
2001: Superhits (Album cun portades d'éxitu)
2001: Von Kakteen und Gorillas
De cactus & gorillas
2002: Vom Himmel hoch, da komm’ ich her
De lo alto l Cielo, vengo
2002: Ich wollt’ ich wär ein Huhn
Preestaría-mi ser una pita
2005: Max Raabe singt … (Solo-Album in directo)
2008: In der Bar (Box-Set) 
In tsigre
2014: Lass uns über Liebe sprechen Vol. 2
Fhalémus del amor Vol. 2
Max Raabe scribîu tamien la partitura de Der bewegte Mann, ente outros.

Filmographía

Críticæs

Esta voz sal de la nada. Na scuridá l Admiralspalast de Berlin [...] mal sientes un hálitu quando l cantante canta l primer versu l Cantar d'apertura [...] por primer vez. […] Fhai que l son s'infle, da-y una resonancia n sin physicalidá, sin tremblar ou tyoramingar, sin idea de streldu.
Frankfurter Allgemeine Zeitung
Basicamente, claro, a un tien-y de presta-y l humor mas bien vieyu, los cantares d'essa épocha de mano, por poder querer a Raabe. "Über Meer" demuöstra una vez mas, non obstante, que nun ha hi chronista dalu de músiques alemanes cun la mesma experiencia n esti momento.
Bild

Play list:

 

22.1.18

Across the Universe (Cantar)


Læs pallabræs caltriæn d'un vasu papel
cumo tyuvia infinita
Quando passæn,
pente l universo seliquino scapæn
Pièlagos de tristeza,
ondiæs d'allegrìa,
andæn a la deriva,
pente la mente lhibre miæ
atrapando-me
& alherando-me
Jai guru deva om
Nada camudará l mundo mîou
Nada camudará l mundo mîou
Figuræs de lhuz franha
que dança
cara a min cumo un milhon de wœyos
Tyamando-me pente l universo
Pensares que s'inrodiæn cumo un oral que proveç
Dientro d'un buzon
Tropiecæn ciegamente abriendo camin
Pente l universo
Jai guru deva om
Nada camudará l mundo mîou
Nada camudará l mundo mîou
Sones de risæs,
traçæs de vida
andæn musicando
næs miæs oreyæs lhibres
puxando-me
& convidando-me
Infinitu amor immortal que brilha
cumo un milhon de soles que m'imbruyen
& tyamando-me pente l universo
Jai guru deva om
Nada camudará l mundo mîou 
Nada camudará l mundo mîou 
Jai guru deva
Jai guru deva

"Across the Universe" ye un Cantar de los Beatle s que se sacou nel album Let It Be. El Cantar trahi John Lennon nos vocales principales, que tamien ye l compositor del Cantar (magar tolos cantares scriptos por John Lennon & Paul McCartney na dómina de los Beatles, solos ou n collaboraçon, s'acreditaræn Lennon/McCartney).

Gravaçon
"Across the Universe". Intrambos cantares gravaran-se cabo l Cantar de John "Hey Bulldog".
 
& Cul de George Harrison "The Inner Light" ente 3 & 11 de febreiro.

La primer version contou cun un choru feminin de duæs fans q'andabæn in frente l studio d’Abbey Road n aquel dìæ. Una d’elhæs yera la moça brasileira Lizzie Bravo.

Versiones del Cantar
 
Laibach
Cyndi Lauper
David Bowie, nel album Young Americans,
 cantando cabo John Lennon
Electric Light Orchestra
Fiona Apple, na cinta Pleasantville
Rufus Wainwright, pal film I Am Sam
Sean Lennon tocou cun Moby & Rufus Wainwright 
Suede 
GRAM
Vanessa Paradis
 
Referenciæs
NASA - NASA Beams Beatles' 'Across the Universe' Into Space

In febreiro 1968, los Beatles cominçaræn læs gravaçones de l Cantar nos studios de la Abbey Road. Paul McCartney scribieræ "Lady Madonna".
 


El Cantar bàsicu gravou-se l quatro febreiro, John Lennon nun cincou satisfeithu cul Cantar & por esso tentou variæs innovaçones. A lo cabeiro, segun Lennon, Paul McCartney convincîu a John a tyamar duæs fans, Lizzie Bravo & Gayleen Pease, q'andabæn a la puerta l studio pa participar na vocalizaçon de l Cantar.

El Cantar mixou-se n mono & d'aquelha scaheicidu temporalmente por lhança’ la banda cumo single los cantares "Lady Madonna" & "The Inner Light". Spuœis de l retornu spiritual de la India, la banda resolvîu gravar delhos de cantares compuœstos ende & "Across the Universe" remanecîu nel stoyu.

In febreiro 1968, Spike Milligan ascuîthara l Cantar & propunxo que se sacare cumo parte l album q'elhi andaba organizando pa la World Wide Fund for Nature. Los Beatles concordaran cun la propuœsta & el Cantar mixou-se n stereo la primer vez por George Martin. El mix primitivu (mono & stereo) teniæ 3:37. Pa l album de 'wildlife' addicionarun-se-y effeitos sonoros cun pàxaros al intamu & a l final de l Cantar. Lhœw d’addicionau l effeitu, el Cantar accelerou-se de fhorma que mesmo cun los effeitos sonoros de pàxaros cantando, mal tyigaba a penæs a 3:49. La primer publicaçon de l Cantar fhoi so l album No One's Gonna Change Our World, in deziembre 1969.
Magar nunca star satisfeithu cun la gravaçon, John Lennon tocou-la de la que gravabæn a sessiones l album Let It Be n xhanheiro 1969; el Cantar apaheç na cinta homònyma tamien. Assegurando-se tener tanto la película cumo l album los mesmos cantares, lhançou-se cabo l album in mayo 1970 todo xhunto.
Glyn Johns remixou l Cantar in febreiro dando un tratamiento acùstico modificando la velocidà l Cantar. Ente tanto, la version conhœcida pol pùblico ye de l productor Phil Spector. Tal & cumo a la mayorìa los cantares produzidos por Spector pa l album Let It Be, addicionou-se-y orchestraçon & vocalizaçon. El Cantar "Across The Universe" cun la suæ producçon tornou-se mas sele cun 3:47 minutos.

Un take q'anteriormente nun se sacara del Cantar, sin la producçon pesada, sacou-se nel album Anthology el 1996. El master de febreiro 1968 sacou-se nel album Let it Be... Naked de 2003.

El 4 febreiro 2008, la NASA transmittiu2 "Across The Universe" impobinau a la strelha Polar, 431 anhos-luz de la tierra. La transmission usou una antenna de radio de 70m localizada n Madrid.
Esto fhixzo-se por celebra' los 40 anhos del Cantar & el 45avu anniversario de la Deep Space Network (DSN), & el 50avu anniversario la NASA.
El cantar recibîu variæs versiones de mũîthos artistas, incluyendo:
 
 

 
 
 
 
 
 
Cun occasion de l tributo a John Lennon nel Radio City 
Music Hall in 2001.
 
 
 
 
Pop Go The Beatles - La Beatlemanìa n Brasil

11.12.17

Jazzanova


Jazzanova ye mũîthæs cousæs dependiendo de mũîtha xhente differente. Pœr mas de quinze anhos, el collectivu eclécticu de Berlin occupou-se produziendo, componiendo, arranxhando, remixando, pintsando &, arresumiendo, dando-y fhorma a l nuœssu mundo musical - nos clubs, næs ondiæs, in studio, in vivo n riba l scenario, & cul selho de sou Sonar Kollektiv. El "per fertil mundo musical" sou (Time Out New York), que "prende un bocoi de pólvora musical" (The Face, UK), ye "una de læs meyores fusiones de todolos elementos dispares de la música de club, cun esso & cun todo" (Straight No Chaser) & "venieræ dominando l jazz-dança & læs scenæs downtempo nos postreiros anhos, tanto cul sou proprio selho & cun innúmeros remixes" (Phoenix New Times). Siempre camudando & evolucionando, Jazzanova trespassou læs suæs producçones de sampler & programmaçon, culminando n "In-Between" (Jazzanova Compost Records - JCR025-2, 2002) ...

... vía "Belle Et Fou" -soundtrack (Sonar Kollektiv - SK111CD, 2007), que gravarun cun una orchestra completa mas la banda..
...ta l alma cantante & compositora del album sou "Of All The Things" (Universal, 2008).   
Nos últimos trés anhos Jazzanova tamien tien fheitho una tournée internacional cun una banda-da-nuœve, q'hagora culmina nel sou mas nuœvu ediçon: "A Funkhaus Studio Sessions" (Sonar Kollektiv - SK237CD, 2012). L album presenta la suæ interessante "live playlist", un éxitu d'eventos electrónicos cumo "Melt!", Ou festivales populares cumo l "Heineken Opener" ou "Flow" ou "North Sea Jazz" ou "Capetown Jazz" ou "Java Jazz". Interpretada pola banda inteira nos insignes studios de "Funkhaus Berlin Nalepastraße" esta nuœva producçon consiste n prototypos q'abarcæn la carreira inteira de Jazzanova: todælæs versiones nuœvæs, remocicadæs & instrumentalmente reconfiguradæs, de magar el sou innovador "Fedime's Flight", que se sacou primeiramente n 1997, vía remixes mýthicos & aportando a un tastu de la suæ música na revista "Belle et Fou", mas la primer gravaçon de "I Human", la suæ nuœva música de thema fantasticamente soulful - una declaraçon cun differente significaçon pante læs stremadæs audienciæs.
Jazzanova eguou-se na scena de clubs de Berlin, mediando los anhos noventa, una épocha n que "Mitte" indagora yera una vilha phantasma de díæ, que tornaba a la vida de nuœithe cun fiestæs cumo "Delicious Doughnut" nel requeixu ente la Rosenthalerstraße & l'Auguststraße. Un atambu de cousæs todæs jazzísticæs & funkeiræs, el club tornou-se l bierçu l collectivu n 1995, n una nœithe de pintsa-discos alcontrando-se n connexion cun los stylos musicales recíprocos - & decidiendo intos refina' læs diversæs inspiraçones cun un nuœvu son, incorporando-y & reverenciando una pléthora de música de dança de læs postreiræs quatro décadæs. Dous anhos mas tarde, Jazzanova algamaríæ la suæ primer gran chance a l emitti'l pintsadiscos & presentador "mundial" - Gilles Peterson "Fedimes Flight", cincielhu strelha de l collectivu, pœl sou radio-programma na BBC.
El thema fhoi la primer publicaçon de JCR (Jazzanova Compost Records), la suæ nuœva plataforma-gravadora n comuña cun la compañía basada n München "Future Sound Of Jazz" -Fame, & lhœw continuada por "Caravelle", outru éxitu dança-underground internacional.
Spardiendo los sones & ideæs de sou cun sets de pintsas que s'inspirabæn n elhos, andabæn ente los primeiros pintsas de Berlin cun demanda pœl mundo inteiro. D'aquelha, Jazzanova tamien cominçaræ a trabayar n una riestra de remixes q'acclamabæn collegas innovadores cumo 4hero, Koop, Ursula Rucker, United Future Organization, ou Ian Pooley, que se compilarun na mayor parte nel disco-set doblre "The Remixes 1997 -2000" (Jazzanova Compost Records - JCR013-2, 2000). Lhœw d'unæs poucæs producçones selectæs so l sou propriu nome, da quando cumo publicaçones JCR por Koop, Victor Davies, The Underwolves, ou Rima, da quando cumo compilaçones de varios artistas que se dedicaran al Jazz polacu de los anhos 60 & 70; por exemplo, el strenu integral de Jazzanova "In Between" (Jazzanova Compost Records - JCR025-2, 2002) lhançou-se por demanda popular & por acclamaçon de la crítica n 2002. Cinco anhos & una riestra producçones, compilaçones & remixes de diversos artistas cumo Lenny Kravitz, Common, Calexico ou Masters At Work, mas tarde, continuou-se cun la suæ obra seminal del segundu anhu "Of All The Things" (Universal, 2008). Esta cabeira nun presentou solo un panorama de son ousau & arriquecíu, ma tamien la collaboraçon cul vocalista & baxista Paul Randolph, un veteranu na scena de Detroit, reverenciau non solo polos sous proprios trabayos, tamien por producçones cun Carl Craig, Moodyman ou Amp Fiddler. Wœy, Randolph nun ye solo un artista sobresaliente cun la banda n vivo, ma tamien cocompositor & canta la nuœva música "I Human" de sou. 
Jazzanova anda n medio un fluxu de 15 anhos - de magar l intamu nel strelhato subterraneo vía l gran hype de final los anhos 90, tyigando a la essencia abondo sophisticada que define la suæ carreira actual. Una de læs razones d'elho sería la maneira dividise los miembros del collectivu læs qualidahes tan bien cumo læs responsabilidahes. Stefan Leisering & Axel Reinemer non solo afhalæn el studio, componen, arranxhæn, gravæn & mixæn todo de Jazzanova; de magar ceho n 2009, tamien afhalen & supervisen læs tournées internacionales cun los nuœve miembros de la banda n vivo de Jazzanova. Alexander Barck, Claes Brieler, & Jürgen von Knoblauch amplien l'attractivu de la música cumo pintsas, non solo n tournée pœlos meyores clubs & festivales pœl Mundo, tamien nel programma selmanal de radio (anteriormente so MDR Sputnik & Radio Multikulti, hagora so WDR Radio 1) & la suœ Kaleidoskop-club-night, ansí cumo los lhançamientos de selecçon cuidadosa (www.sonarkollektiv.com). & Passahos todos essos inquisitivos, innovadores & sonoramente ricos anhos, cinco de los miembros a inda structuræn todu nuœvu proyectu & toda nuœva idea xhuntos - Jazzanova ye un collectivu indagora.

Fhœnte


21.10.17

Isao Tomita

 
Tomita (冨田 勲, Tomita Isao, 22 abril 1932 – 5 mayo 2016), da vezo conhocìu cincielhamente cumo Tomita, fhoi un compositor de mùsica xhapones, considerau cumo un de los pioneros de la mùsica electrònica & la mùsica spacial, & cumo un de los productores mas famosos d'arranxhos de synthetizador anàlogu. A parte crear trabayos nota-a-nota, Tomita gastou extensamente les capacidahes de dissenyu de son de los sous instrumentos, al utilizar synthetizadores eguando sones nuövos accompanyando & arrealçando les suês realizaçones electròniques cun instrumentos acùsticos. Tamien fhai usu efficaz de seqüenciadores de mùsica anàloga & del Mellotron incluyendo themas futuristas de sciencia ficçon, mangando les bases de la mùsica synth-pop & rythmos de trance. Mũîthos de los sous albuns son adaptaçones & versiones electròniques de pieces de mùsica clàssica famoses, & recibîu quattro nominaçones al Grammy pol sou album de 1974 Snowflakes are Dancing.
  • Biographìa

    1932-68: Intamos & carreira cumo compositor

    Tomita nacîu n Tokio, & passou la suâ infancia cul paî n Tsina. Lhöw de tornar al Xhapon, recibîu classes particulares d'orchestraçon & composiçon, ente tanto studiaba historia l arte na Universidà Keio, Tokio. Licenciou-se n 1955 & convertîu-se n compositor a tiempu completo dedicau a television, cine & theatro. Compunxo la mùsica themàtica pal equipu gymnàstica olýmpica xhaponesa nos xhuöws olýmpicos de verano de 1956 en Melbourne, Australia.

    In 1965, Tomita compunxo l thema l Cantar & la mùsica de syntonìa de la serie animada de television Osamu Tezuka's Jangaru Taitei (Imperador de la Selva), strenada nos USA cumo Kimba l Lheon Blrancu (cun un thema differente de Bernie Baum, Bill Gegant & Florence Kaye). In 1966 scribîu un poema symphònicu cun base n esta mùsica cun una animaçon synchronizada cul poema symphònicu publicau l anhu 1991. Cun Kunio Miyauchi, iguou la mùsica de la serie television tokusatsu de sciencia ficçon/spìas/acçon Poderosu Jack, que s'emittîu l anhu 1968. El mesmu anhu fhoi cofundador del Gruppo TAC.

    1969-1979: Mùsica electrònica

    Al cabu los 1960s, Tomita recurrîu a la mùsica electrònica cul puxu del lhabor cun synthetizadores de Wendy Carlos & Robert Moog. Acquerîu un synthetizador Moog III & intamou la construcçon del sou studio casariego. Al final arreparou n podese usa' los synthetizadores cul aciu d'eguar sones completamente nuövos paha tras d'imitar outros instrumentos. El sou primer album electrònico fhoi Electric Samurai: Switched on Rock, editaho n Xhapon en 1972 & nos USA n 1974. L album presentou interpretaçones electròniques de cantares de pop & rock contemporaneos utilizando sýnthesis de voz in cuöntes de voz humana.


    Intos Tomita d'aquelha intamou arranxhando pieces impressionistas de Claude Debussy n synthetizador &, in 1974, publicou l album Snowflakes are Dancing; tornou-se un èxitu n todu l mundo & fhoi responsable de popularizar delhos adspeitos de programmaçon de synthetizador. Los contenidos l album incluyìen ambiente, simulacros de chuörda realista, un retientu primeriegu de synthetiza'l son d'una orchestra symphònica, xifles, & sones abstractos cumo de campanes, ansì cumo una serie d'effeitos de processamiento q'incluen reverberaçon, displaçamiento phase, "flanger" (effeitu de son que produz un son metàlicu oscilante, sobre maneira n freqüencies medianes & altes), & modulaçon d'anielhu. Versiones del album quadriphòniques proporcionaben un effeitu d'audio spacial utilizando quattro baffles. Una consecuçon particularmente significativa fhoi l sou son polyphònicu, que s'eguou indenantia la dòmina los synthetizadores polyphònicos. Tomita creou la polyphonìa l album tal cumo la Carlos fhexziera primeiro, cul usu de gravaçon multipista, gravando cada voz d'una pieça al mesmu tiempu, n una pista de cinta separada, & lhöw entemiciendo l resultau n stereo ou quad. Vagarun-y 14 meses paha produzi' l album.

    Nos sous albuns primeriegos, Tomita tamien fhixzo un usu efficaz de los seqüenciadores de mùsica anàloga, q'utilizou nos cambios repetidos de tonalidahes, filtros ou effeitos. Los sones modulares de xiblidos humanos de Tomita copiaben-se tamien nos programmas d'instrumentos electrònicos posteriores. La suâ version de "Arabesque No. 1" fhoi mas tarde utilizada cumo syntonìa la serie televisiva d'astronomìa Jack Horkheimer: Star Gazer (in principio intitulada Star Hustler) vista na mayorìa les staçones de PBS; in Xhapon, partes de la suâ version de "Rêverie" utilizaren-se na obertura & clausura de les transmissiones de la television Fuji TV; n Hispanya, "Arabesque No. 1" tamien s'utilizou cumo syntonìa l programma television de nenhos Planeta Imaginari.
     

    Continuando l èxitu de Snowflakes are Dancing, Tomita publicou diversos albuns themàticos "clàssicos", incluyendo los arranxhos de: Igor Stravinsky El Pàxaru de Fhöw, Modest Mussorgsky Quadros d'una Exposiçon, & Gustav Holst Los Planetas. Holst: Los Planetas presentou un "thema spacial" de sciencia-ficçon. Esti album provocou polèmica al publicase, ya q' Imogen Holst, fhiya de Gustav Holst, negou l permissu de deixar que l trabayu l sou paî s'interpretare d'esta maneira. L album retirou-se, & ye, in conseqüencia, raro na suâ fhorma primitiva n vinylo. Ente tanto trabayaba nos sous albuns de synthetizador clàssicos, Tomita tamien compunxo numberoses partitures na television & pellìcules xhaponeses, incluyendo la serie televisiva Zatoichi, duês pellìcules de characterìstiques Zatoichi, la serie televisiva Oshi Samurai (Samurai Mudu) & la serie television & la pellìcula dystòpica Toho, Catàstrophe 1999, Les Prophecìes Nostradamus (tìtulu USA: Last Days of Planet Earth) in 1974. Esti cabeiru combina execuçones de synthetizador cun instrumentos de pop-rock & orchestra. Publicarìen-se delhes outres partitures parciales & completes del periodu n LP & mas tarde n CD al passa' los anhos, in Xhapon. Mesmamente nun siendo bootlegs, delhes d'estes publicaçones emittieran-se por productores de cine & television sin siquiera l aprobaçon artística de Tomita.

    1980-2000: Conciertos de Nublre de Son

    In 1984, Tomita publicou Canon of the Three Stars, q'incluìa pieces clàssiques camudades de nome por entes astronòmicos. Por casu, la pieça l tìtulu ye la suâ version del Canon in Fa Mayor de Pachelbel. Acreditou-se cun "The Plasma Symphony Orchestra", que yera un processu de synthetizador informàticu q'utilizaba les fhormes d'ondes d'emanaçones electromagnétiques de diverses strelhes & constelaçones nes textures sonores d'esti album.

    Tomita realizou delhos conciertos al abertal "Soundcloud", cun baffles q'involvìen al pùblico n una "nublre de son". Fhixzo un gran concierto n 1984 na reunion annual de mùsica contemporanea del festival Ars Electronica de Linz, Àustria que se tyamou Mente l Universo, entemiciendo pistes in directo n una pyràmide de crystal suspensa n riba d'un pùblico d'80.000 persones. Realizou outru concierto n New York dous anhos spuöis celebrando l centenario la Statua la Lhibertà (Tornada a la Tierra), cumo tamien in Sydney l anhu 1988 cun occasion del bicentenario d'Australia. L actuaçon n Australia fhoi parte de los 7 milhones de dòlares de prienda del Xhapon a New South Wales, incluendo l mayor castielhu de fhöws artificiales vistu t'aquel sfregante: seys systemas de son & illuminaçon fixos -unu d'estos in dientro una tsalana amarrada al centro d'una welga, l outru al aire lhevau por un helicòptero chinook- nes partes relevantes del spectàculo, inquadrarun-se tambores de fhöw kabuki, passando pela scena delhes vezes. El sou ùltimu eventu de nublre de son fhoi n Nagoya, Xhapon, in 1997, cun presentaçones d'actuaçones convidades cumo The Manhattan Transfer, Ray Charles, Dionne Warwick, & Rick Wakeman.

    Acabantes los 1990s, compunxo una phantasìa symphònica d'orchestra & synthetizador intitulada El Cuöntu de Genji, inspirada na epònyma vieya historia xhaponesa. Executou-se por orchestres symphòniques de Tokio, Los Angeles, & Londres. Una version CD del concierto n vivo publicou-se n 1999 continuada por una version de studio n 2000.


    .      
  • 2001–2016: Postreiros anhos

    In 2001, Tomita collaborou cun la Walt Disney Company cul aciu de compone'l fhundu ambiental musical de la intrada AquaSphere del parque themàticu DisneySea n Tokio. Tomita continuou cun una partitura paha synthetizador cun solistas acùsticos na pellìcula de 2002 The Twilight Samurai (たそがれ清兵衛 , Tasogare Seibei?) que ganhou l Premio l Academia Xhaponesa l 2003 por contribuçon notoria na mùsica.



    La tyigada l formato audio DVD deixou a Tomita trespassa' los sous interesses n audio multicanal cun publicaçones de trabayos revision de The Tale of Genji Symphonic Fantasy & The Tomita Planets 2003. Tamien fhixzo una version de Claude Debussy Clair de Lune na banda sonora d'Ocean's 13 en 2007.
     

    In 2015, una riestra pistes de Snowflakes are Dancing appaecierun na banda sonora de Heaven Knows What, una pellìcula norteamericana cordinada polos ermanos Safdie. El mesmu anhu, cun reconhocimiento a la suâ lharga trayectoria & influencia na mùsica electrònica, Tomita ganou l Premio la Fundaçon Xhapon, un premio que se lhançou "honrando aquelhes persones ou organizaçones que tienen fheitho una contribuçon significativa por promove' la comprehension & l atyigamiento ente l Xhapon & el restu l mundo por actividahes acadèmiques, artìstiques & outres actividahes culturales".

    Muörte

    Lhöw d'andar mal del coraçon  mũîthos anhos, Tomita morrîu d'insufficiencia cardiaca n Tokio, el 5 mayo 2016.

    Discographìa

    Albuns de studio

    • Switched on Rock (1972) (cumo Electric Samurai)

    • Snowflakes Are Dancing (1974) US #57 Can #57

    • Pictures at an Exhibition (1975) US #49 Can #55

    • Firebird (1976) US #71 Can #88

    • Holst: The Planets (1976) US #67

    • The Bermuda Triangle (1978) US #152

    • Kosmos (1978) US #115

    • Daphnis et Chloé, conhocìdu tamien cumo Bolero & The Ravel Album (1979) US #174

    • Grand Canyon (1982)

    • Dawn Chorus (1984)

    • Space Walk - Impressions of an Astronaut (1984)

    • Misty Kid of Wind (1989)

    • Storm from the East (1992)

    • Shin Nihon Kikou (1994)

    • Nasca Fantasy (1994) (sofhitando Kodo)

    • Bach Fantasy (1996)

    • 21 seiki e no densetsushi Shigeo Nagashima (2000)

    • The Planets 2003 (2003)

    • Planet Zero (2011)

    • Symphony Ihatov (2013)

    • Space Fantasy (2015)

    Albuns in vivo

    • The Mind of the Universe - Live at Linz (1985)

    • Back to the Earth - Live in New York (1988)

    • Hansel und Gretel (1993)

    • The Tale of Genji (1999)

    Albuns Compilaçon

    • Sound Creature (1977)

    • Greatest Hits (1979)

    • A Voyage Through His Greatest Hits, Vol. 2 (1981)

    • Best of Tomita (1984)

    • Tomita on NHK (2003)

    • Tomita Different Dimensions (1997)

    Bandes Sonores